விம்மி வெடிக்காதோ நம் மனம்?

இது மட்டும் மாறலீங்க.....
நம் ஒவ்வொருவருக்கும் ரமலான் மாத நினைவுகள் என்று டன்கணக்கில் அழகிய நினைவலைகள் மனதில் புதைந்திருக்கும். நம் சிறுவயதில் ரமலான் என்பது கொண்டாட்டங்களின் மாதம். தராவீஹ் தொழுகைக்கு பிறகு துவங்கும் தெரு விளயாட்டுக்கள், சஹர் நேர ஒளிபரப்பில் நாக்கு மணி மூக்கு நிமிடம் என்று கும்மியடிக்கும் குறும்புத்தனங்கள்... அரைத்தூக்க மயக்கத்திலும் மூன்று வகை உணவுகள வகையாய் முடித்துவிட்டு தொழுகைக்கு கிளம்பும் சின்ஸியாரிட்டி.... முட்லூருக்கோ, கடற்கரைக்கோ.. சைக்கிள் பயணங்ள்.. தெருக்கள சுத்தம் செய்யும் களப்பணிகள்... என
ரமலான் என்பது கொண்டாட்டங்களின் மாதம்.
குறிப்பாக 27ம் கிழமை ஜொலிக்கும் இறையில்லங்கள், மணக்கும் புத்துடைகளுடன் குஞ்சுகுலுவான்கள்.. இனிய நாதத்துடன் நீட்டி முழங்கப்படும் இரவு வணக்கங்கள்...

ஆனால்... நாம் பார்ப்பது உண்மையோ, அல்லது நமக்குதான் வயதாகிவிட்டதோ தெரியவில்லை... இப்போதெல்லாம் ரமலான் இரவுகள பழைய பொலிவுடன் பார்க்கமுடியவில்லை..
தராவீஹிற்கு வரும் கூட்டமாகட்டும்,
வெளியே வெட்டியடிக்கும் குழுக்களாகட்டும்,
பயான் செய்யும் சிறு இளஞர்களாகட்டும்,
சலாத்துல் லைல் தொழுகைக்கு இரவில் பள்ளியில் கூடும் இளஞர் கூட்டமாகட்டும்...
ம்ஹூம்... மிகப்பெரும் வெற்றிடத்தை காண முடிகிறது...
ஒரே ஆறுதல்...
இஸ்லாத்தை அதன் தூய வடிவில்... பிரச்சாரத்தில் தப்பி பிழைத்திருக்கும் சில அழகியல் விஷயங்களில் ஒன்றான 27ம் கிழமை...

எப்படி மங்கிப்போனது இந்த ரமலான் இரவின் வெளிச்சங்கள்?
எங்கே பறிபோனது எம் இளம் சிறார்களின் துடிப்புக்கள்? கொண்டாட்டங்கள்? அமைப்பு சார்ந்த மார்க்க பிரச்சாரங்கள விடுங்கள்... தனிப்பட்ட முறையில் இளஞர்களால் நடத்தப்படும் சிறு சிறு இஸ்லாமிய விழிப்புணர்வு கூட்டங்களகூட காணவே காணோமே...
நம் சிறார்கள டி.வி. முடக்கி போட்டுவிட்டதா?
அல்லது பணம் ஈட்டும் மிஷின்களாக மட்டும் தமது பிள்ளகள வளர்த்தெடுத்து வரும் பெற்றோர்கள் காரணமா?
முழுக்க முழுக்க கல்வியிலேயே மூழகிபோய்விட்டார்களா?
என்ற குழப்பத்தில் நாமிருக்கையில்....

கரை மக்கிய அழுக்கு துப்பட்டிகளுடன்
பணிக்கும் கண்களில் தெறிக்கும் வெட்கத்துடன்...
பிச்சை ஈர்க்கும் factor ஆக தங்கள் சிறு பிள்ளகள ஏந்திக்கொண்டு...
அசட்டு சிரிப்புடன் வீடுவீடாய் ஏறி இறங்கி பிச்சைஎடுக்கும்
எம் சகோதரிகள் தெருவெங்கும்....
இது மட்டும் இன்னும் மாறவேயில்லை என்ற மனதை அறுக்கும் ரண வேதனையுடன் நாமும் ரெடியாவோம் பெருநாள் கொண்டாட்டங்களுக்கு..

இறைவன் வகுத்தளித்த வாழ்நெறியை உண்மையாகவே உணர்ந்திருந்தால் இதை கண்டு விம்மி வெடிக்காதோ நம் மனம்?
ஜகாத்தை விதித்த படைப்பாளன் நம்மை எந்த கேள்வியும் கேட்காமல் விட்டுவிடுவானா என்ன?