சுனாமிகள் பல வகை....

2004 டிசம்பர் 26 காலை மனித இன வரலாற்றில் மிகப்பெரும் பேரழிவினை பதிவு செய்தது சுனாமி என்ற ஆழிப்பேரலை. கிட்டத்தட்ட இரண்டரை லட்ச மக்கள் பலியாக, கோடிக்கணக்கான மக்களின் வாழ்க்கையை திசைமாற்றிய சுனாமி, இன்றளவும் பயவிழிகளுடன்தான் கவனிக்கப்படுகிறது.

பூகம்ப அதிர்வுகளால் சற்றே தளும்பிய மகா சமுத்திரத்திற்கு, பாதுகாப்பாக இருப்பதாக நாம் நினைத்துக்கொண்டிருக்கும் நமது வீடுகளையும், உடமைகளையும், உயிர்களையும் விழுங்கி திரும்புவதற்கு சில மில்லிமீட்டர் அளவு வித்தியாசங்கள் போதும்.

காலங்காலமாய் ஒரு சாகசக்கதை அளவிற்கு பேசப்படப்போகும் இந்த பேரழிவின் மூலம் அந்த கடலையும், நம்மையும் படைத்த இறைவன் விடுத்த செய்தியினைப்பற்றி நம்மில் எத்தனை பேர் யோசித்திருப்போம்? பேசியிருப்போம்? மீண்டும் பிச்சையிடப்பட்ட நமது உயிரையும், வாழ்க்கையையும் வைத்துக்கொண்டு நாம் என்னதான் செய்து கொண்டு உள்ளோம் ?

சில நாட்கள் முன்பு அமெரிக்க லேமென் பிரதர்ஸ் திவால் எனும் பூகம்பத்தால் பரவிய மெல்ட் டவுன் சுனாமி பீதி, நமதூர் ஐ.சி.ஐ.சி.ஐ. வங்கியின் முன் நூற்றுக்கணக்கானவர்களை குவித்தது. அன்றும் அதற்க்கடுத்த நாளும் நமதூர் மக்களால் சுமார் 13 கோடிரூபாய்க்கும் மேல் அந்த வங்கியிலிருந்து எடுக்கப்பட்டது தெரியவந்தது. ஓபன் சீக்ரட் ஆன இந்த விஷயத்திலும் நாம் கற்று கொள்ள விஷயம் உள்ளது.

வங்கி பயனாளர்களில் எத்தனை பேர் முஸ்லிம்கள், அவர்கள் எவ்வளவு ஜகாத் கொடுத்திருப்பார்கள் என்பதையெல்லாம் நமக்கு தெரிந்த ஊர் கணக்கை வைத்து probablityக்கு ( நிகழ்தகவு) தீனியாக போட்டுவிட்டு பார்த்தால் ...... 13 கோடி வேண்டாம்... 10 கோடிக்கு இரண்டரை சதவிகிதம் ஜகாத் ஒரு வருடத்திற்கு என்றால் 5 வருட முடிவில் யாருமே ஜகாத் வாங்க தேவையற்ற நிலைதானே உருவாகி இருக்க வேண்டும்.?

ஐ.சி.ஐ.சி.ஐ. வங்கி திவால் என்று ஒரே ஒரு பிங்க் ஸிலிப் தனக்கு தானே கொடுத்துக்கொண்டிருந்தால் (மஞ்சள் நோட்டிஸ்) மொத்த பணமும் காந்தி கணக்கில்தானே போயிருக்கும். தன்னுடைய நிலையாமையை அழகாக காட்டிய, - தப்பிபிழைத்த அந்த பணம்- நம்முடைய பணமே என்றாலும் அதில் ஏழைகளுக்கு சேரவேண்டியதாக இறைவன் நிர்ணயித்திருப்பதை கொடுத்திருந்தால் அது தானே நிலையானதாக இருந்திருக்கும்.... நம்மை இல்லாமலேயே செய்திருக்கூடிய சுனாமி....

நாம் இருந்தும் இல்லாமல் ஆக்கியிருக்ககூடிய இன்னொரு சுனாமி

என்று சுனாமிகள் பலவகையாக இருந்தாலும் படிப்பினைகள் எப்போதும் ஒன்றுதான்.