திங்கள், 1 செப்டம்பர், 2008

என்று தணியும் இந்த ...

முன்சிரிப்பு.. சாரி குறிப்பு : இது ஒரு கற்பனை சிறுகதையே; ( உண்மையாகி விடக்கூடாது...)
பரங்கிப்பேட்டை.
2108 ம் வருடம், ஒரு பிப்ரவரி மாத அதிகாலை பொழுது.
முஹம்மது இபுராஹீம் ஒரு முக்கிய அலுவலாக தலைநகர் சென்னைக்கு அருகிலுள்ள துணைதலைநகரான சென்னை phase III க்கு செல்ல காஜியார் தெருவிலுள்ள தனது வீட்டிலிருந்து வெளியில் வந்தார்.
புவியீர்ப்பு அணுசரனை வாகனமான "டோட்டோ" அவருக்காக வாசலில் காத்திருக்க அதிலேறி (பழைய) பஞ்சங்குப்பம் அருகில் அமைந்திருந்த "ஏரோஸ்பாட்டுக்கு" வந்து சேர்ந்தார். அங்கே அவருக்காக முன்பதிவு செய்யப்பட்டு காத்திருந்த அரசு ஏரோகிராப்டில் ஏறி அரை மணித்துளியில் துணைதலைநகருக்கு வந்து சேர்ந்தார். நகரில் அவருக்கிருந்த அலுவல்கள முடித்துக்கொண்டு தனது நண்பர் செல்வத்துடன் மீண்டும் மதியம் 2 மணிக்கெல்லாம் பரங்கிப்பேட்டை திரும்பிவிட்டார். வரும் வழியில் ரசாயன கழிவு காடாக மாறி மனிதர்கள் செல்ல அனுமதியற்ற பிரதேசமாக சுமார் அறுபது ஆண்டுகளுக்கு முன் அரசால் அறிவிக்கப்பட்டுவிட்ட "கடலூர் சிப்காட்" பகுதியை தூரத்தில் பார்த்தவாரே வந்தார்.

பரங்கிப்பேட்டைக்கு வந்த பின்னர், பிற்பகல் தனது சென்னை நண்பருக்கு பரங்கிப்பேட்டையை சுற்றி காண்பிக்க கிளம்பினார். கலிமா நகரிலிருந்த பொலிவான ஒரு பள்ளிவாசலை தனது நண்பருக்கு காண்பித்து
"சுமார் 100 வருடம் பழைமையான பள்ளிவாசல் இது." என்றார்.
நெடுந்துயர்ந்த பல கட்டிடங்கள் கொண்ட பரங்கிப்பேட்டையை சுற்றி வந்தவர் உயரமான கட்டிடம் ஒன்றினை சுட்டி
"இதுதான் எங்களின் நகராட்சி " என்றார். பிறகு கொம்மத்பள்ளி தெருவழியாக வந்தவர் ஒரு பாழடைந்த, இடிந்த கட்டிடத்தை சுட்டிகாட்டி "இதுதான் பல நூறு ஆண்டுகள் பழைமையான ஒரு புதிய பள்ளி. மக்கள் யாரும் இந்த பள்ளி நிர்வாகத்திற்கு பயந்து எதுவும் கேட்காமல் விட்டுவிட்டதால் இன்றுவரை இந்த இறையில்லம் இப்படிதான் இருக்கிறது." என்று வருத்தத்துடன் சொல்லி நகர்ந்தார்.

பிறகு பரங்கிப்பேட்டையின் வியாபார மையமான சஞ்சிவிராயர் கோவில் ஸ்கொயர் பகுதிக்கு வந்தவர், உயர்ந்த வியாபார கட்டிடங்களுக்கு இடையில் நெருக்கியடிக்கும் டிராபிக்கை சீர் செய்ய கட்டப்பட்டிருந்த fly over (மேம்பாலம்) ஏறி கடந்து கெச்சேரி தெருவுக்கு வந்தார். எல்லாபுறமும் உயர்ந்தோங்கி இருந்த கட்டிடங்கள உற்சாகமாய் பார்வையிட்டு வந்தவர், ஒருபுறம் பரிதாபமாக, இடிந்துபோய், பாழடைந்த நிலையில், உபயோகப்படுத்தப்படாமல் கிடந்த கட்டிடத்தை பார்த்தவர், மிகுந்த வருத்தத்துடன் சொன்னார் : " இந்த அரசு மருத்துவமனையை என்றுதான் திறப்பார்களோ ...? "

4 கருத்துகள்:

  1. என்ன இளவரசரின் தந்தையே? மிக விரைவில் என்று சொல்லி இருக்கிராரே சகோ.தவ்ஹீத், கர்பனையில் உண்மை புரியவில்லையோ? நண்பரிடம் கேட்டு கர்பனையிலிருந்து விடுபடுங்களேன்.

    பதிலளிநீக்கு
  2. சே....சே அப்டிலாம் நடக்காது அபு பிரின்ஸ்..:)
    இந்த ஹாஸ்ப்பிட்டல பத்தி மக்களே மறந்துட்டாலும் கொஞ்ச நாளைக்கு பிறகு புண்ணியவான் அரசியல்வாதிக (அவங்க) ஆதாயத்துக்காகவது தொறந்துடுவாங்கனு நம்புறேன்
    என்ன நா சொல்றது சரிங்கள???

    பதிலளிநீக்கு
  3. கலக்குங்க... ப்யூச்சர் சிறுகதையா..!

    ஒரு கடேசி பத்திய விட்டுட்டீங்க தல..

    "அப்போது அவருடைய உள்ளங்கை கணினி உயிர்பெற்று விளம்பரமொன்றை தேவையான டெசிபலில் ஒலிக்கத் தொடங்கியது:

    "பரங்கிப்பேட்டை அரசு மருத்துவமனையை உடனே திறக்க நீங்கள் வாக்களிக்கவேண்டிய சின்னம்...
    ....கரித்துண்டு சின்னம்"

    இ.ஹ

    பதிலளிநீக்கு
  4. ஆத்தாடி...

    ஒரு கதைலே தான் எத்தனை குத்து...

    அசத்திபுட்டிங்க மக்கா...

    அடுத்த கத எப்ப அண்ணாத்தே ரிலீஸ் ?

    வெரசா எழுதுங்கப்பு, மேக்காலே ஒருபாடு சோழி காத்து கெடக்குது


    இப்படிக்கு

    என்னத்த சொல்றது-எசாக்

    பதிலளிநீக்கு

வெளிச்சமூட்டிய வெளக்குகள்

இன்று நினைத்து பார்க்க முடியாத அளவில் விஞ்ஞானம் வளர்ந்து விட்டது. அன்று தாமஸ் ஆல்வா எடிசன் என்கிற ஒரு விஞ்ஞானி கண்டுபிடித்த ஒரு 'டங்ஸ்டன...