கார் காலம், கருமுகில் காலம்!

ஆக்கம்: ஊர் நேசன்

அன்று சென்னை,திருச்சி வானொலி நிலையங்கள் தான் வானிலை அறிவிப்புகளை வழங்கி கொண்டிருந்தன.

இன்றைய புத்தி சுயாதீன வானிலை கணிப்பாளார்கள் போல் அன்று இல்லை.

இன்று அடை மழை வருமா?(வந்தாலும் வரலாம்) பள்ளிக்கு இன்று விடுமுறை கிடைக்குமா? என்று முன் அறிப்புகள் பெற்ற கிட்ஸ்கள் நாங்கள் இல்லை..

லேசான தூறல் மிதமான மழையிலும் பள்ளிகள் நடந்தன.

பலமான சிமெண்ட் கூரைகள் பெற்ற பள்ளிகள் அன்று இல்லை. ஓலை கூரைகள் வேய்ந்தும்,ஓடுகள் வேய்ந்தும் நடுவில் திறந்தவெளி பெற்ற மழையை ரசித்துக் கொண்டே படிக்கும் பள்ளிகள் அமைப்புகள் அன்று. ஆனாலும் எந்த சந்தர்ப்பத்திலும் கூரை விழலாம் சுவர்கள் சாயலாம் என அச்சமில்லா அச்சமும் இருந்தது.

வானொலி நிலையங்களில் 'மேகம் கருக்குது மழை வர பார்க்குது வீசி அடிக்குது காத்து' போன்ற பாடல்கள் அன்றைய மழைப்பாடல்களாக இருந்தன.

மழை இன்று சில சமயம் (அக்,நவ) பொய்த்தும் போவதும், சில சம சமயம் மாறுகாலத்தில்(ஜூன் ஜுலை) பெய்(ந்)த்து போல், அன்று நவம்பரில் நனையாத பூமி என்பதே இல்லை. குறைந்தபட்சம் மூன்று மாத மும்மாரியை நாம் கண்டிருக்கிறோம். 

ஒவ்வொரு வீட்டு கிணறு நிறைவதே மழையின் இறுதியாக இருக்கும் (அப்படி தான் அன்று நம்ப வைக்கப்பட்டோம்).

அன்று எதிர்வீட்டு நண்பர்களுடன் அவரவர் வீட்டு திண்ணையில் இருந்துக்கொண்டே

மழையை வேடிக்கை பார்ப்பது என்பது ஒரு அலாதியான இன்பம். தெருவில் வரும் வெள்ளத்தில் செருப்பு மிதந்தது போவதை பார்ப்பது கூட வேடிக்கையாக இருக்கும். 'டேய் தண்ணி டீ கலர்லே போகுதுடா' என்று கூறி ஆர்ப்பரிப்போம்.

மும்மாரியின் இறுதியில் தெருக்கள் எங்கும் அழுக்கான நீர் வடிந்து துகிலாக காட்சியளிக்கும் பூமியிலிருந்து ஊற்று(ஊத்து)க்கள் பீறிடும் அதைச்சுற்றி மண்ணால் அணைக்கட்டி விளையாடுவோம்.

கோட்டாய் தெரு, சின்னக்கடை காட்டாணை தர்கா அருகில்  மற்றும் கும்மத் பள்ளி தெரு என ஒவ்வொரு

தெருவுக்கும்  ஒரு குரூப் இதே போன்ற விளையாட்டை மழை விட்டதும் (மழலையாக போல்) தொடங்கும்.

இதுவே அந்த வருட மழையின் விடைபெறல்!.

அடுத்து கூதிர் காலம், முன்பனிக்கால அனுபவங்களும் உண்டு, பதிவு பெரிதாகிவிடும்.

முற்றும்.

-

ஊ.நே